ตามชายฝั่งทางตอนใต้ของฟลอริดา คาลูซาโบราณสร้างเกาะเปลือกหอยทั้งเกาะและท้าทายการพิชิตของสเปน
ในปี ค.ศ. 1517 ชาวประมงพื้นเมืองเฝ้าดูอย่างระแวดระวังเมื่อเรือของสเปนทอดสมอออกจากชายฝั่งที่มีป่าชายเลนเรียงรายทางตอนใต้ของฟลอริดา เวลาผ่านไปเพียง 1 ใน 4 ศตวรรษนับตั้งแต่คริสโตเฟอร์ โคลัมบัสและทีมงานของเขาขึ้นฝั่งบนเกาะในบาฮามาสเป็นครั้งแรก แต่กระแสข่าวเกี่ยวกับความหิวโหยที่ดิน ทาส และทองคำของชาวต่างชาติได้แพร่สะพัดไปตามชายฝั่งทะเลแคริบเบียนและอ่าวเม็กซิโก ในคิวบา ห่างจากฟลอริดาไปทางใต้ 385 กิโลเมตร กองกำลังสเปนได้เข้าควบคุมเกาะอย่างโหดเหี้ยมเมื่อเร็วๆ นี้ โดยจับชาวไทโนที่เป็นชนพื้นเมืองจำนวนมากมาเป็นทาส ดังนั้นเมื่อทหารและกะลาสีชาวสเปน 20 คนลุยขึ้นฝั่งทางตอนใต้ของฟลอริดาเพื่อเติมเสบียงน้ำให้เรือของตน ชาวบ้านในท้องถิ่นก็พร้อม
ทหารสเปนคนหนึ่ง Bernal Díaz del Castillo ได้บันทึกการต่อสู้ในภายหลัง Díaz นักรบพื้นเมืองของฟลอริดากล่าวว่า “มีคันธนูขนาดมหึมาพร้อมลูกธนู หอก และหอกแหลมคม—ในจำนวนนี้บางอันมีรูปร่างเหมือนดาบ—ในขณะที่ร่างกายอันทรงพลังขนาดใหญ่ของพวกมันปกคลุมด้วยหนังของสัตว์ป่า” การโจมตีนั้นรวดเร็วและรุนแรง ลูกธนูลูกแรกเพียงลูกเดียวทำให้ทหารสเปนบาดเจ็บหกนาย ส่วนที่เหลือแทบเอาชีวิตไม่รอดหนีกลับไปที่เรือพร้อมกับน้ำที่พวกเขาต้องการอย่างมาก
นักสู้ที่ขับไล่ชาวสเปนอย่างง่ายดายในปี 1517 คือ Calusa ซึ่งเป็นกลุ่มชนพื้นเมืองที่มีอำนาจซึ่งสร้างอาณาจักรในยุคแรก ๆ ตามแนวชายฝั่งฟลอริดาตั้งแต่ทางใต้ของอ่าวแทมปาไปจนถึงคีย์ และเป็นผู้เรียกร้องส่วยจากกลุ่มชนพื้นเมืองอื่น ๆ ในภูมิภาค . อาณาจักรคาลูซาไม่เหมือนกับสังคมโบราณที่ซับซ้อนส่วนใหญ่ อาณาจักรคาลูซาขึ้นอยู่กับความอุดมสมบูรณ์ของทะเล ไม่ใช่เกษตรกรรม Calusa ตกปลา Mullet, Pinfish, Pigfish และสายพันธุ์อื่นๆ อีกมากมายตามปากแม่น้ำ Gulf Coast และเก็บเกี่ยวแหล่งหอยที่อุดมสมบูรณ์ พวกเขาขุดระบบคลองขนาดใหญ่สำหรับเรือแคนูและกองเปลือกหอยไว้สูงเพื่อสร้างเนินดินที่ทำหน้าที่เป็นรากฐานสำหรับบ้านขนาดใหญ่และอาคารสำคัญอื่นๆ ไม่ว่าดิอาซจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม
ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์กำลังพยายามทำความเข้าใจให้ดียิ่งขึ้นว่าชาวคาลูซาเป็นใคร และสภาพแวดล้อมชายฝั่งทางตะวันตกของฟลอริดาช่วยหล่อเลี้ยงอาณาจักรอันทรงพลังของพวกเขาได้อย่างไร เพื่อตอบคำถามเหล่านี้ นักโบราณคดีกำลังสำรวจสถานที่ที่เคยเป็นเมืองหลวงของคาลูซา และยังเป็นหนึ่งในความสำเร็จทางสถาปัตยกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาด้วย สถานที่แห่งนี้มีชื่อว่า Mound Key เป็นเกาะเทียมขนาด 51 เฮกตาร์ที่ Calusa สร้างขึ้นเกือบทั้งหมดจากหอยนางรม หอยกาบ และเปลือกหอยชนิดอื่นๆ ซึ่งเป็นไปได้ว่ามีอายุราว 1,700 ปีก่อน ตั้งอยู่ในน้ำตื้นของอ่าว Estero ประมาณ 38 กิโลเมตรทางใต้ของ Fort Myers ในช่วงสองปีที่ผ่านมา Victor Thompson นักโบราณคดีจากมหาวิทยาลัยจอร์เจีย และเพื่อนร่วมงานของ William Marquardt ที่ Florida Museum of Natural History ได้ทำงานร่วมกับทีมนักวิจัยที่ Mound Key เพื่อเปิดเผยความลับของเกาะ
ทอมป์สันยืนอยู่หลังพวงมาลัยของเรือโป๊ะ แล่นไปมาระหว่างเกาะป่าชายเลนของอ่าวเอสเทอโร ที่ซึ่งนกกระทุง นกกระสา และเศรษฐีวัยเกษียณต่างแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงปลาที่อุดมสมบูรณ์บริเวณปากแม่น้ำ ลมแรงและสม่ำเสมอขู่ว่าจะทำให้หมวกคาวบอยของทอมป์สันหลุดจากศีรษะ แต่ก็ไม่สำเร็จ ทอมป์สันชอบพูดเบา ๆ ล้อเลียนและพูดติดตลกระหว่างการเดินทาง 15 นาทีที่เนินคีย์ ขณะที่เขาชิดขอบเรือเข้าไปในร่องน้ำแคบๆ ที่รายล้อมไปด้วยต้นโกงกาง ลมก็สงบลง และปลากระบอกตัวหนึ่งก็กระโดดลงไปในน้ำนิ่ง ทอมป์สันผูกเรือไว้กับต้นไม้ข้างป้ายบอกผู้มาเยือนว่ามาถึงโบราณสถานของรัฐแล้ว
ทอมป์สันคิดว่า Calusa ออกแบบภูมิทัศน์ของ Mound Key ด้วยความระมัดระวัง ราวกับว่าพวกเขามีพิมพ์เขียวอยู่ในใจ เขาอธิบายว่าเนินดินที่สูงที่สุดสองเนินตั้งอยู่ประมาณตรงกลาง ในระหว่างนั้น คนงานของคาลูซาได้ขุดคลองขนาดใหญ่ที่แบ่งเกาะออกเป็นสองส่วน แต่ละครึ่งถูกโรยด้วยเนินดินเล็กๆ หลายเนิน บ้านหลายครอบครัวที่กว้างขวางดูเหมือนจะตั้งอยู่บนยอดเขา เป็นที่อยู่อาศัยสำหรับประชากรประมาณ 2,000 คนในช่วงที่ประชากรของ Mound Key อยู่ที่จุดสูงสุด “ฉันคิดว่าคุณจะมีกองหินสีขาวเป็นประกายอยู่ทุกหนทุกแห่ง” ทอมป์สันกล่าวขณะที่เขานำทางไปตามเส้นทาง และ “อาคารต่างๆ ต้องใหญ่โตมาก” ที่ประทับของกษัตริย์น่าจะอยู่บนเนินเขาเปลือกหอยที่สูงที่สุด ซึ่งนักโบราณคดีขนานนามว่า Mound 1 สูงเกือบ 10 เมตรเหนือน้ำ
ทั้งสองฝั่งของคลอง นักโบราณคดีได้ค้นพบสระสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ที่รู้จักกันในปัจจุบันว่า “ลานน้ำ” ตอนนี้โคลนและป่าชายเลนเต็มแอ่งน้ำเหล่านี้ แต่ทอมป์สันตั้งสมมติฐานว่าครั้งหนึ่งคาลูซาเคยกักเก็บปลาที่มีชีวิตไว้ในแอ่งน้ำ ซึ่งเป็นแหล่งอาหารทะเลสดที่พร้อมรับประทาน
